De gezondheidszorg is in Burundi een echte "zorg". Medische toegang voor de bevolking is zeer beperkt.
Wil je naar het ziekenhuis, vergeet dan zeker je mutualiteitsboekje niet ! Je kan het vergelijken met onze SIS-kaart.
Hieronder enkele foto's van het grote ziekenhuis van de hoofdstad. De familie die op bezoek komt, doet ook de was voor de patiënt.
Het laboratorium van het ziekenhuis is niet te vergelijken met onze labo's...
Het operatiekwartier ...
Belangrijk in de ontwikkeling van gezondheidszorg is mensen bewust maken. We noemen dit "sensibilisering". Omdat niet iedereen kan lezen, gebeurt dit via "didactische platen".
Als je medische verzorging gekregen hebt, dan moet je eerst je ziekenhuisrekening betalen. Doe je dit niet, of kan je dit niet betalen, mag je niet naar huis ! Op onderstaande foto links zie je een meisje dat reeds enkele maanden "vastgehouden" wordt.
In de ziekenhuizen wordt veronderstald dat de familie zorgt voor eten voor de patiënt. Is er geen familie of voor de armsten zijn er "de paters" die zorgen voor een maaltijd.
Het grote ziekenhuis in de hoofdstad heeft ook een ziekenwagen.
Niettegenstaande de beperkte middelen gebeurt de verzorging wel volgens "de regels van de kunst."
In de gezondheidscentra worden de eerste zorgen toegediend. Er zijn wel verpleegkundigen, maar meestal geen dokter.
De centra zijn klein. Twee à drie kamers waar een paar bedden staan en een kamertje met wat verzorgend materiaal. De aanwijzigheid van een gezondheidscentrum geeft de mensen ook een zeker gevoel van veiligheid. Er is op zijn minst EHBO.
Hieronder zie je een filmpje van een gezondheidscentrum. Moeders en kinderen komen er om de evolutie van het gewicht te volgen en voedingsadvies uit te wisselen. Meestal komt het er op neer om zo lang mogelijk borstvoeding te geven.